W okresie poprzedzającym osiągnięcie wieku uprawniającego do emerytury pracownikowi zagwarantowano stabilność zawodową, wynikającą z ochrony jego stosunku pracy.
Uwaga: Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku (art. 39 K.p.).
Nie ma natomiast przeszkód aby umowę tę rozwiązać w innym trybie - np. za porozumieniem stron albo (o ile okoliczności na to pozwalają) bez wypowiedzenia lub żeby rozwiązała się ona samoistnie - z upływem czasu, na który została zawarta (art. 30 § 1 pkt 1 i 3-4 K.p.).
Przepisy kodeksowe przewidują tylko dwa przypadki, gdy umowa na czas określony nie ulega rozwiązaniu w terminie w niej przewidzianym, lecz przedłuża się lub przekształca. Pierwszy dotyczy pracownicy w ciąży, której umowa o pracę zawarta na czas określony uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży. W tym przypadku umowa przedłuża się do dnia porodu (art. 177 §3 K.p.). Drugi wynika z limitowania umów na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, do okresu 33 miesięcy i łącznej liczby 3 umów tego rodzaju (art. 251 § 1 K.p.). Limity te obowiązują niezależne od siebie i naruszenie któregokolwiek skutkuje tym, iż odpowiednio od dnia następującego po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony (art. 251 §3 K.p.). Status zatrudnionego oraz to czy korzysta z dodatkowej ochrony stosunku pracy (np. przedemerytalnej) nie ma w tym przypadku znaczenia. Żaden przepis nie przewiduje natomiast przedłużenia się albo przekształcenia umowy terminowej z powodu wieku przedemerytalnego pracownika.
Uwaga: Nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Przy czym każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy i nikomu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, nie można zabronić wykonywania zawodu (art. 10 § 1 i art. 11 K.p.). Dotyczy to wszystkich osób, bez względu na wiek. Poza tym przepisy nie przewidują obowiązku przejścia na emeryturę wraz z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego.