Zgodnie z art. 154 § 1 Kodeksu pracy, wymiar urlopu wynosi 20 dni, jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat, a w przypadku pracownika legitymującego się co najmniej 10-letnim stażem urlopowym, wymiar urlopu wynosi 26 dni. Gdy w trakcie roku kalendarzowego nastąpi zmiana pracodawcy albo np. przerwa w zatrudnieniu pracowniczym u tego samego pracodawcy spowodowana zakończeniem stosunku pracy i po upływie pewnego czasu nawiązaniem kolejnego, pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do przepracowanego okresu. Zgodnie bowiem z art. 1551 § 1 Kodeksu pracy, w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje u dotychczasowego pracodawcy urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu u niego przepracowanego w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed jego ustaniem pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze. Natomiast u kolejnego pracodawcy pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego, w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego lub w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym, w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Przy ustalaniu wymiaru urlopu proporcjonalnego, kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi za cały rok kalendarzowy odpowiednio do wymiaru etatu w jakim jest on zatrudniony. Niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca, a jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie go u kolejnego następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje dotychczasowy pracodawca. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia, a wymiar urlopu należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć 20 lub 26 dni proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.
Przykładowo pracownikowi pełnoetatowemu legitymującemu się co najmniej 10-letnim stażem urlopowym, który z końcem stycznia bieżącego roku rozwiązał stosunek pracy z pracodawcą A, a w maju bieżącego roku podjął na czas nieokreślony zatrudnienie u pracodawcy B, przysługiwały u pracodawcy A po zaokrągleniu 3 dni urlopu, to jest 1/12 z 26 dni, a u pracodawcy B przysługuje po zaokrągleniu 18 dni urlopu, to jest 8/12 x 26 dni.
