Nieobecność w pracy z powodu choroby, za którą pracownik otrzymuje wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy, dalej zwane świadczeniami chorobowymi, powoduje konieczność ustalenia wynagrodzenia za tę część miesiąca, jaką pracownik przepracował. Gdy jest wynagradzany stałą stawką miesięczną, stosuje się § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, opublikowanego w Dzienniku Ustaw z 2017 r. poz. 927, dalej zwanego rozporządzeniem o wynagrodzeniu. Przepis ten nakazuje:
- podzielić miesięczną stawkę wynagrodzenia przez 30 (niezależnie od rzeczywistej liczby dni w danym miesiącu kalendarzowym), następnie
- pomnożyć otrzymaną kwotę przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby, dalej
- odjąć uzyskany wynik od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.
Tych działań nie trzeba wykonywać, gdy pracownik nie przepracował żadnego dnia z obowiązującego go wymiaru czasu pracy w danym miesiącu. Zgodnie bowiem z art. 80 Kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje tylko za pracę wykonaną, a za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa tak stanowią.
Z kolei za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie urlopowe, które ma charakter gwarancyjny, a nie wynagrodzenie za pracę. Oblicza się je zgodnie z § 6 do § 12 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, opublikowanego w Dzienniku Ustaw nr 2, poz. 14 z późn. zm.
W miesiącu, w którym obok urlopu wypoczynkowego występuje wyłącznie absencja chorobowa, a pracownik jest wynagradzany składnikami stałymi, do jego obliczenia należy zastosować § 11 rozporządzenia o wynagrodzeniu. Takie składniki przyjmuje się bowiem w wynagrodzeniu urlopowym w wysokości należnej w miesiącu korzystania z urlopu, bez dodatkowego przeliczania.
Uwaga! Przepis § 11 rozporządzenia o wynagrodzeniu nie może być wykorzystywany w odniesieniu do pracowników wynagradzanych w inny sposób niż stałą stawką miesięczną, np. godzinowo, prowizyjnie czy akordowo. Nie ma także zastosowania do pracowników, którym przysługuje wprawdzie stała stawka miesięczna, lecz którzy:
- po pierwsze faktycznie przepracują swój wymiar czasu pracy w miesiącu absencji chorobowej, ponieważ zwolnienie lekarskie obejmuje tylko dni wolne od pracy, zgodnie z obowiązującym ich rozkładem czasu pracy - pracodawca wypłaca w takiej sytuacji pełne wynagrodzenie za pracę,
- po drugie za czas nieobecności w pracy z powodu choroby nie mają prawa do świadczeń chorobowych (np. z powodu braku wymaganego okresu ubezpieczenia chorobowego) - pracodawca oblicza w tym przypadku wynagrodzenie za pracę według stawki godzinowej.