Do naszego wydawnictwa wpłynęło pytanie od samorządowego zakładu budżetowego. W księgach tego zakładu na koncie kasy walutowej figurują środki pieniężne w walutach obcych. Jednostka ma wątpliwości czy trzeba wyceniać je na koniec każdego kwartału, a jeśli tak, to według jakiego kursu? Jak zaksięgować różnice kursowe powstałe w związku z tą wyceną?
Przepisy art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o finansach publicznych zobowiązują jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe do dokonywania wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych nie później niż na koniec kwartału. Ponadto § 12 rozporządzenia w sprawie rachunkowości budżetowej stanowi, iż należności i zobowiązania oraz inne składniki aktywów i pasywów wyrażone w walutach obcych wycenia się nie później niż na koniec kwartału, według zasad obowiązujących na dzień bilansowy.
Zgodnie zaś z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, składniki aktywów i pasywów wyrażone w walutach obcych wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe zobowiązane są więc do wyceny figurujących w księgach rachunkowych należności i zobowiązań oraz innych składników aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych na koniec każdego kwartału, przyjmując do wyceny średni kurs ogłoszony dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, obowiązujący na dzień kończący dany kwartał.
W księgach rachunkowych różnice kursowe powstałe w wyniku kwartalnej wyceny aktywów i pasywów zalicza się generalnie do przychodów lub kosztów finansowych. Według załącznika nr 3 do rozporządzenia w sprawie rachunkowości budżetowej, dodatnie różnice kursowe ujmuje się po stronie Ma konta 750 "Przychody finansowe", natomiast ujemne różnice kursowe ujmuje się po stronie Wn konta 751 "Koszty finansowe" - z wyjątkiem różnic kursowych obciążających środki trwałe w budowie. Jak wynika bowiem z art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości, różnice kursowe dotyczące zobowiązań zaciągniętych w celu sfinansowania środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych korygują cenę nabycia lub koszt wytworzenia składnika aktywów, którego dotyczą - pod warunkiem, że na dzień powstania różnic kursowych nie oddano tego składnika aktywów do używania.