W 2019 r. pierwsza grupa pracodawców musiała wdrożyć Pracownicze Plany Kapitałowe.
Obowiązek ten objął przedsiębiorców, u których na dzień 31 grudnia 2018 r. stan zatrudnienia wyniósł co najmniej 250 osób. Wiązało się to z koniecznością zawarcia określonych umów i z rozpoczęciem regulowania wpłat na rachunki osób zatrudnionych.
W dzisiejszym podkaście o tym jakie wpłaty zasilają rachunek PPK osoby zatrudnionej? Jak ustalać ich wysokość oraz kiedy należy je odprowadzać?
Pracownicze Plany Kapitałowe to powszechny i dobrowolny system długoterminowego oszczędzania, dostępny dla wszystkich osób zatrudnionych, które podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Jest on tworzony nie przez samego pracownika, lecz wspólnie - przy jednoczesnym współudziale pracodawcy oraz państwa.
Zatem rachunek PPK osoby zatrudnionej zasilany jest z trzech źródeł. Wpłaty dokonywane są przez:
- osobę zatrudnioną,
- podmiot zatrudniający,
- państwo.
Pracodawca i pracownicy przekazują do PPK wpłaty podstawowe oraz dodatkowe – pod warunkiem, że tak postanowią. Z kolei państwo przekazuje wpłatę powitalną oraz dopłatę roczną, o ile osoba zatrudniona spełni określone wymagania.
Podstawowa wpłata osoby zatrudnionej wynosi 2% jej wynagrodzenia brutto. Poza tym, osoby najmniej zarabiające, czyli takie których wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 120% minimalnego wynagrodzenia, mają możliwość obniżenia wpłaty podstawowej do PPK nawet do 0,5% ich wynagrodzenia brutto. Wówczas jeżeli chcą skorzystać z tej opcji muszą złożyć stosowną deklarację. Jeżeli pracownik obniży wysokość swoich wpłat to pracodawca bez względu na to wpłaty własne wnosi w kwocie normalnej - obniżenie mu nie przysługuje.
Uczestnik PPK może też zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia brutto. Jej konkretną wysokość samodzielnie określi w deklaracji składanej pracodawcy.
Z kolej wysokość wpłaty podstawowej finansowanej przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia brutto pracownika. Poza tym, zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia brutto. Jednak wysokość tej wpłaty nie musi być jednakowa dla wszystkich pracowników. Można ją zróżnicować ze względu na długość okresu zatrudnienia w podmiocie zatrudniającym albo na podstawie postanowień regulaminu wynagrodzeń lub układu zbiorowego pracy obowiązujących w zakładzie. Określając zasady różnicowania wpłat dodatkowych, pracodawca musi także pamiętać o zakazie dyskryminacji w zatrudnieniu. Chodzi o to, aby zastosowane kryteria nie były dyskryminujące, np. nie może zostać przyjęte, że pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy będzie przysługiwała wpłata dodatkowa w wysokości 1%, a pozostałym pracownikom w wysokości 2%. W każdym momencie podmiot zatrudniający może zmienić wysokość wpłaty dodatkowej lub zrezygnować z jej wnoszenia. Dokonać tego może w formie zmiany umowy o zarządzanie PPK. Wówczas zmieniona wysokość wpłaty dodatkowej obowiązywać będzie od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano zmiany.
Kolejne źródło wsparcia dla rachunku PPK stanowią dopłaty od państwa. Chodzi tu o wpłatę powitalną oraz dopłaty roczne.
Wpłata powitalna wynosi 250 zł. Będzie przysługiwała uczestnikowi PPK, który przez co najmniej 3 pełne miesiące będzie uczestnikiem PPK, jeżeli za te miesiące dokonane zostaną wpłaty podstawowe finansowane przez uczestnika. Natomiast dopłata roczna to 240 zł. Aby ją otrzymać, kwota wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz uczestnika PPK w danym roku kalendarzowym musi być równa co najmniej kwocie wpłat podstawowych należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku. Limit ten jest niższy w przypadku uczestników, którzy dokonują obniżonych wpłat. Dopłata roczna nie będzie przysługiwać m.in. jeżeli uczestnik PPK w którymkolwiek miesiącu, w którym wysokość wpłat podstawowych finansowanych przez niego wynosiła mniej niż 2% jego wynagrodzenia, osiągał łączne miesięczne wynagrodzenie ze wszystkich źródeł przekraczające kwotę odpowiadającą 120% minimalnego wynagrodzenia.
Podmiot zatrudniający zobowiązany jest do obliczenia i dokonania wpłat do wybranej instytucji finansowej finansowanych przez ten podmiot oraz do obliczenia, pobrania od uczestnika PPK i dokonania wpłat do wybranej instytucji finansowej wpłat finansowanych przez uczestnika PPK.
Wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający są obliczane, a wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są obliczane i pobierane od uczestnika PPK w terminie wypłaty wynagrodzenia przez podmiot zatrudniający.
Maksymalny limit wpłat i dopłat możliwych do dokonania na wszystkie rachunki PPK uczestnika PPK wynosi w danym roku kalendarzowym równowartość w złotych kwoty 50.000 dolarów amerykańskich, według średniego kursu ogłaszanego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 31 grudnia roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy. Po przekroczeniu tego limitu dalsze wpłaty i dopłaty na rachunek PPK uczestnika PPK nie będą dokonywane.
Wpłaty wnoszone na rachunek PPK osoby zatrudnionej powinny być dokonywane w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną obliczone i pobrane.
Warto wskazać, że wpłaty na PPK finansowane przez podmiot zatrudniający nie są wliczane do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia wysokości obowiązkowych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W konsekwencji, wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający nie stanowią również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe, wypadkowe oraz zdrowotne. Tym samym nie podlegają wliczeniu przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku m.in. dla ubezpieczonych będących pracownikami oraz zleceniobiorcami.
